Amortyzacja hali namiotowej

Odpowiedź prawnika: Amortyzacja hali namiotowej

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Jak stanowi art. 16i ust. 1 ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w cytowanym przepisie stanowi załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dla hali namiotowej nie związanej trwale z gruntem, z przeznaczeniem na magazyn właściwa dla stawka amortyzacyjna winna wynosić 10 % w skali roku. Wynika to z faktu, że pod poz. 08 wykazu zakwalifikowane zostały środki trwałe z rodzaju 806 KŚT, tj. kioski, budki, baraki, domki kempingowe niezwiązane trwale z gruntem. Zgodnie z zawartym w Klasyfikacji Środków Trwałych opisem, rodzaj 806 obejmuje różnego typu obiekty wolno stojące, jak np.: kioski, budki, baraki, domki campingowe, zadaszenia ochronne itp. niezwiązane w sposób trwały z gruntem zaliczone do środków trwałych. Nie należy zaliczać do rodzaju 806: - kiosków ujętych w rodzaju 103, - budynków transformatorni, ujętych w rodzaju 210, 211 oraz 613, - budynków portierni, wagowni, dyspozytorni itp., ujętych w rodzaju 109, - baraków składanych, ujętych w rodzaju 109, - przybudówek wchodzących w skład budynków lub obiektów inżynierii lądowej objętych grupami 1 i 2, - zadaszeń ochronnych wraz z konstrukcjami wsporczymi o powierzchni powyżej 100 m², ujętych w podgrupie 29 - szklarni i inspektów sklasyfikowanych w grupie 1. Wprawdzie z rodzaju 806 wyłączone zostały zadaszenia ochronne wraz z konstrukcjami wsporczymi o powierzchni powyżej 100 m², ale tylko te, które zostały ujęte w podgrupie 29. Jak wynika z Klasyfikacji Środków Trwałych, w podgrupie 29 nie mieści się przedmiotowy środek trwały, gdyż obejmuje ona obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe z rodzaju 290 - budowle sportowe i rekreacyjne oraz 291 - obiekty inżynierii lądowej i wodnej pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Powyższa kwalifikacja znajduje potwierdzenie w postanowieniu Urzędu Skarbowego w Łańcucie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z 19 września 2005 r., sygn. U.S.IA/1/415/8-IP/2005.